16 Mart 2016 Çarşamba
Ağlamak..
Ağlamak... Ağlamak mı tüm mesele. Biz bence buna inandık. Ağlarsan düzelir.. Ağla rahatlarsın. Yok böyle bi dünya ben var sanmıştım ama yok. Ağlarsan düzelmez. Ağlarsan rahatlamazsın. Aksine ağlamak derdine dert katar. Ağlamak seni bağımlı yapar. Ağlamak değildir kurtuluş. Bırakmaktır. Terketmektir. Unutmaktır. Hatta biraz da acı çekmektir. Ama ağlamak değildir çözüm. Ağlamak duyguyu basite indirger. Duygularını hafife aldırır insanın. Ağlayarak başarılan tek şey karşıdakinin egosunu yüceltmektir bana göre. Onun için gözyaşı dökmek hele ki haketmiyorsa işte o zaman karşında gördüğün egoistle tanışırsın.. Kendi yarattığın egoist ile.O egoisti yarattıktan sonra pişmanlığın bir işe yaramaz. O egosuyla yaşar sen pişmanlığınla. 15.06.2016 tarihi gözyaşlarımı gereksizler için döktüğüm son tarihti. O zaman anladım ağlamak değildi çözüm bırakmaktı...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder