Bekleyip görelim...

Yapamam sanıyordum.. Unutamam. ! Hergün belki her saat seni düşünür senin için gözyaşı dökerim sanıyordum. Seni görmedikçe dahada zor olacağını düşündüm belki ama aksine daha kolay oldu. Artık düşmüyorsun aklıma.  Geceleri seni düşünerek uyumuyorum . Her sabah kalktığımda inşallah bugün görürüm demiyorum.  Senin için akıtmıyorum gözyaşı. Bazı şeyler geç düşer akla. Bunlardan biride seni unutmakmış biraz geç düştü aklıma ama önemli olan düşmesi değil mi?? Hergün gözlerimin seni araması hergün sesini duyma isteği bunlar yok artık bende. Artık sende özgürsün. Duygularım özgür bıraktı seni. Bende özgürüm çünkü ne aklımda ne kalbimde sana ait bir duygu kalmadı. Bazen boş bir kalp her zaman en iyisi oluyor diye düşünüyorum. Hiç kimse yok ne gözyaşı ne acı hiçbirşey yok!  En iyisi değil mi bu?? Bazı kalpler yeri gelince doluyor ve bunun için beklemek gerekiyor. Ve ben o beklemesi gerekenlerdenim. Ben öğrendim acı çekmeyi öğrendim gözyaşlarımı boşa akıttığımı öğrendim sevilmemeyi artık ne öğrendiğimin değik hayatın bana daha başka neler öğreteceği önemli! Kim bilir belki ilerde sevilmeyi de öğrenirim değerli de olurum bazı insanlar için. Bekleyip görelim..

Benim bildiğim tek şey " ARTIK BENİM ICIN YOKSUN !!"

Kübra BIYIKLIOĞLU

Umarım okuması gereken okur..

Bazı insanlar insanlık ve karakterin bir bütün olduğunu unutmuş durumda. İnsan olurken karakterli olmayı hatırlayan  yok. Karakterin kelime anlamını bile bilmeyen insanlardan karakterli olmalarını beklemekte bizim hatamız olsa gerek. Asıl komik olan biziz yani daha karakter ne bilmiyorlar o insanlara sadece gülüyorum. Onlar bana bir gülerse ben onlara 10 gülerim. Ve umut ediyorum ki inşallah bu yazıyı okurlar ve kendilerine alırlar. Ben sevdim.. Ayıp mı? Evet karakteri var mı yok mu bilmediğimden sevmem kendime yapılmış bir ayıp.. Ama normal olarak sevmek asla ayıp değil... Bunu yanibenim yaptığımı ayıp mı görüyorsunuz. Hiç bir şekilde umrumda değilsiniz. Eğer umrumda olsaydınız ben o adamı sevmezdim . Benim umrumda olan tek bir insandı artık oda umrumda değil. Umrumda olmamasını geçtim artık ne aklımda ne de  kalbimde. Hiç tanımadığım bir insan olarak düşüneceğim artık onu hayatımda. Hiç görmediğim, sevmediğim bir insan olacak. Onu sevdiğim onun için ağladığım günleri silecem hayatımdan.. Hayatımdan önce aklımdan ve kalbimden. Başaramayacağım yok artık.. Başaracağım.. Ben 21  yıl boyunca sensiz yaşadım benim yanımda arkadaşlarım, ailem vardı. Sen yokken de onlar vardı. Hepte olacaklar olmasalar bile sensiz yapacağıma inandım ben artık. Sen umursamazsın bunları biliyorum.  Ama bilmeni istediğim birşey daha sen umursaman bile bunları umursayan bi egon olacak ben o egoyu yücelttim ama eski konumuna da getireceğime inanıyorum. Sen hiç kimsesin artık. Yolda gördüğümde bile bakmayacağım bir insansın. Şarkılarda seni aramayacağım artık. Okuduğum uzun yazılardan sana pay çıkarmayacağım artık. Gördüüm gözlerde seni aramayacağım. Gördüğüm gülüşlerde seni bulmayacağım. En önemlisi bunları yapan sadece ben değil kalbim ve aklımda yapacak emin ol..
Ben kendimi bu kadar kararlı hiç görmedim. Kendimi bu kadar nefret dolu hiç hissetmedim. Bana bu duyguları yaşattığın için teşekkür etmeliyim belkide sana.

Hoşçakal gönlümden çıkan  hiç..

https://www.youtube.com/watch?v=skk6_Eh1xf4

Ağlamak..

Ağlamak... Ağlamak mı tüm mesele. Biz bence buna inandık. Ağlarsan düzelir.. Ağla rahatlarsın. Yok böyle bi dünya ben var sanmıştım ama yok. Ağlarsan düzelmez. Ağlarsan rahatlamazsın. Aksine ağlamak derdine dert katar. Ağlamak seni bağımlı yapar. Ağlamak değildir kurtuluş. Bırakmaktır. Terketmektir. Unutmaktır. Hatta biraz da acı çekmektir. Ama ağlamak değildir çözüm. Ağlamak duyguyu basite indirger. Duygularını hafife aldırır insanın. Ağlayarak başarılan tek şey karşıdakinin egosunu yüceltmektir bana göre. Onun için gözyaşı dökmek hele ki  haketmiyorsa işte o zaman karşında gördüğün egoistle tanışırsın.. Kendi yarattığın egoist ile.O egoisti yarattıktan sonra pişmanlığın bir işe yaramaz. O egosuyla yaşar sen pişmanlığınla. 15.06.2016 tarihi gözyaşlarımı gereksizler için döktüğüm son tarihti. O zaman anladım ağlamak değildi çözüm bırakmaktı...

Artık Yoksun....

Bugün yine mi blog dedirtecem sanırım insanlara. Duydum ki blogumu okurken üzülen arkadaşlarım olmuş. Ve bugün bi karar aldım evet blog yazacağım ama konusu artık sen olmaycaksın sevdiğim ama sevgimi haketmeyen insan.. Ben kendimi üzdükçe hiç bir yere varamıyorum varamayacağım madem bir daha gereksi kişiler için üzülmeye gerek yok. Bu saatten sonra beni sevgimi haketmeyen gözyaşlarımı haketmeyen biri için asla dökmeyeceğim gözyaşımı. Sevgimi hakeden insanları üzmeyeceğim. Madem ki bu dünyada herkes hakettiğini yaşıyor ve bunun için sabır gerekiyor ben bu sabrı göstermeye karar verdim artık. Her geçen gün seninle ilgili yeni şeyler öğrendikçe canımı acıtmak yerine kendimi senden soğutmaya adayacağım ve bunu başaracağıma inanıyorum. Artık seni görmeyince üzülmeyeceğim yine görmedim diyerek mutlu olacağım. Artık senin hakkında duyacağım şeyler beni üzemeyecek hiçbir zaman. Dahasıııı artık sen beni üzecek bir insan olmayacaksın ne bugün ne yarın. Kısacası sen bugunden sonra beni ilgilendiren ben ilgi alanıma girebilen bir insan olamayacaksın. Ve en önemlisi sensiz daha mutlu olacağımı kendime kanıtlayacağım.


15.03.2016
00.05  Bu tarih ve Bu saat benim yeni başlangıcım olacak ve o başlangıca senin adını unutarak başlıyorum...

Olacak!! Unutacağımmmmm

Ağlamak mı hisleri dışa vuran yoksa gözyaşları mı ifade edemediklerini ifade eden? İçinde mi kalsa bazı şeyler yoksa dışa vurduğunda mı rahatlar insan? Hayatım hep sorularla dolu.. Aldığım cevaplar daha çok yakacak belki canımı daha çok akıtcak gözyaşımı.. Daha önce olduğu gibi.. Mutlu olacağım cevaplar almadım belki de hiç.. Bu yüzden sadece sorular istiyorum hayatımda cevabını bilmediğim sorular. Cevabını istemediğm duymaya dayanamayacağım cevaplardansa , cevaplanmamış sorular olarak kalmalı bazı sorular. Benim değerim o sorular. Kimseden duymak istemiyorum beni sevmediğini sadece sormak istiyorum "beni seviyor musun?" diye. Ama istediğim şey cevap değil. Ben sadece o soruyla yaşayabilrim diye biliyordum. Ben bu sorunun cevabını almamalıydım aslaaaa.. O cevabı aldığımda böyle olacağını bilseydim alır mıydım? Sadece soru olarak kalması için elimden geleni yapardım. O sorunun cevabı hayırken ben böyle canımı acıtırken sen benim sorularımla mutlu olurken ben nasıl cevaplarla mutlu olmayı bekleyebilrim..

Artık bana ne iyi gelir bilmiyorum, bilmeyi ne kadar çok istesemde bilmiyorummmm.. Ve artık gerçekten bilmek istiyorum. İstediğim şey sen ya da bir başkası değil sadece yüzümde gerçek bir gülümseme istiyorum. Attığım kahkahanın artık gerçek olmasını istiyorum hepsi bu!!! Ve yine nasıl olacağını bilmiyorum.. bBunun seninle değil sensiz olmasını istiyorum. Çok şey değil ama olmuyor. Olmalı bir yolu mutlaka olmalı ve ben o yolu bulduğumda karşında gerçekten gülümseeyeceeğim.. Sahte değil gerçek olacak gülümsemelerim...

Bana iyi gelen insan..

Bana iyi gelen insan.. Bugün ki başlık bu mu olmalı bilemedim.. bana gerçekten iyi mi yoksa kötü mü geliyorsun bilmiyorum.. daha önce hiç böyle bir ikilem yaşıyorum.. hayatımda ilk kez ikilem yaşıyorum belki de.. bilmiyorum.. gerçekten bana ilklerimi yoksa sonlarımı yaşatıyorsun onu da bilmiyorum.. bildiğim şeyleri bilmek mi beni üzüyor gerçeği kendime anlatamam mı bilmiyorum.. bunları okumayacağını biliyor olmam mı canımı yakan yoksa okusam bile umrumda olmayacak olman mı gerçekten bilmiyorum.. insanların senin bana kötü geldiğini söylemeleri.. her gün yeter artık bırak demeleri mi beni yakan şey.. yoksa seni gördüğümde bana iyi geliyor olman mı artık hiç birşey bilmiyorum.. bilmek istiyorum ama canım yakacağı için kabullenmek istemiyorum.. Kısacası cidden ben yoruldum seni sevmekten evet ama vazgeçmedim seni yazmaktan, seni anlatmaktan, seni hatırlamaktan yalnızca yoruldum gerçeği kabullenmekten....

Posted via Blogaway

Bana iyi gelen insan..

Bana iyi gelen insan.. Bugün ki başlık bu mu olmalı bilemedim.. bana gerçekten iyi mi yoksa kötü mü geliyorsun bilmiyorum.. daha önce hiç böyle bir ikilem yaşıyorum.. hayatımda ilk kez ikilem yaşıyorum belki de.. bilmiyorum.. gerçekten bana ilklerimi yoksa sonlarımı yaşatıyorsun onu da bilmiyorum.. bildiğim şeyleri bilmek mi beni üzüyor gerçeği kendime anlatamam mı bilmiyorum.. bunları okumayacağını biliyor olmam mı canımı yakan yoksa okusam bile umrumda olmayacak olman mı gerçekten bilmiyorum.. insanların senin bana kötü geldiğini söylemeleri.. her gün yeter artık bırak demeleri mi beni yakan şey.. yoksa seni gördüğümde bana iyi geliyor olman mı artık hiç birşey bilmiyorum.. bilmek istiyorum ama canım yakacağı için kabullenmek istemiyorum.. Kısacası cidden ben yoruldum seni sevmekten evet ama vazgeçmedim seni yazmaktan, seni anlatmaktan, seni hatırlamaktan yalnızca yoruldum gerçeği kabullenmekten....

Posted via Blogaway